สโมสรฟุตบอลนอริชซิตี หรือ นกขมิ้นเหลืองอ่อน (ฉายาในประเทศไทย) ที่แฟนบอลชอบเรียก

สโมสรฟุตบอลนอริชซิตี วันนี้จะพามารู้จัก สโมสรฟุตบอลอาชีพอังกฤษ ที่ตั้งอยู่เมือง นอริช กับฉายา นกขมิ้น

สโมสรฟุตบอลนอริชซิตี (อังกฤษ: Norwich City Football Club) เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพอังกฤษ ตั้งอยู่ที่เมืองนอริช ในเทศมณฑลนอร์ฟอล์ก ปัจจุบันลงแข่งขันใน อีเอฟแอลแชมเปียนชิป หลังจากที่ตกชั้นจาก พรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2021–22

สโมสรก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1902 และได้ใช้งานแคร์โรว์โรด เป็นสนามเหย้านับตั้งแต่ ค.ศ. 1935 เป็นต้นมา สโมสรมีทีมคู่ปรับที่สำคัญคือ อิปสวิชทาวน์ ซึ่งทั้งคู่พบกันมาแล้ว 134 ครั้งนับตั้งแต่ ค.ศ. 1902 และการพบกันของทั้งคู่ถูกเรียกว่า อีสต์แองกลิอันดาร์บี

เพลงเชียร์ของแฟนบอลซึ่งมีชื่อว่า “ออนเดอะบอลซิตี” (On the Ball, City) ถือเป็นเพลงเชียร์ฟุตบอล ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก เพลงนี้แต่งขึ้นใน ค.ศ. 1890 และยังมีการร้องมาจนถึงปัจจุบัน นอริชชนะเลิศลีกคัพ สองสมัยในปี 1962 และ 1985 ผลงานที่ดีที่สุดในลีกของสโมสร

คืออันดับที่สามใน พรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 1992–93 ชุดเหย้าของสโมสรคือ ชุดสีเหลืองและเขียว สโมสรมีฉายาว่า นกขมิ้น ซึ่งเป็นนกที่พบในพื้นที่นี้ (มีการพูดถึงนกชนิดนี้ ครั้งแรกในศตวรรษที่ 16 โดยกลุ่มผู้อพยพที่ชื่อว่า “กลุ่มคนแปลกหน้า”) ดูหนังออนไลน์

สโมสรฟุตบอลนอริชซิตี

มาดูถึงประวัติของ สโมสรฟุตบอลนอริชซิตี ว่ามีความเป็นมาอย่างไร มาดูไปพร้อมกันเลย

สโมสรฟุตบอลนอริช ซิตี้ ก่อตั้งขึ้นโดยการประชุมกันที่ คริเตเรียน คาเฟ่ (Criterion Cafe) นอริช เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 1902 และจากนั้นก็มีการประชุมย่อยอีกครั้งในวันที่ 2 กรกฎาคม 1902 โดยกลุ่มเพื่อนนำโดยอดีต 3 ผู้เล่นของนอริช

ซีอีวายเอ็มเอส (Norwich CEYMS F.C. (CEYMS being an acroynm for Church of England Young Men’s Society) โรเบิร์ต เว็บสเตอร์, โจเซฟ คาวเปอร์และแบรด สเคลลี่ และได้เล่นแมทช์อย่างเป็นทางการ ครั้งแรกพบกับ ฮาร์วิชแอนด์พาร์คสตัน ที่สนามนิวมาร์เก็ต โรด

เมื่อวันที่ 6 กันยายน 1902 และในปี 1905 ตามมติของคณะกรรมการเอฟเอ สโมสรก็ได้เปลี่ยนจากสโมสรสมัครเล่น กลายเป็นองค์กรอาชีพ ไม่กี่ปีหลังจากนั้น สโมสรได้ถูกเลือก ให้ลงเล่นในเซาท์เทิร์น ลีก (Southern League) ประกอบกับผู้ชมที่เข้ามาชม เป็นจำนวนมาก

ทำให้พวกเขาต้องย้ายจาก สนามนิวมาร์เก็ต โรด ไปสู่สนามเดอะเนสท์ในปี 1908 ซึ่งเคยเป็นเหมืองหินมาก่อน สำหรับฉายาของสโมสร เมื่อก่อนเคยมีฉายาว่า เดอะ ซิติเซนส์ (the Citizens) และได้เปลี่ยนมาเป็น เดอะ คานารี่ส์ (Canaries) แทนในปี 1907

ฉายานี้ถูกตั้งโดยประธานสโมสร(ผู้มีความเชี่ยวชาญ ด้านการเพาะพันธ์นก Canaries) โดยขนานนามชื่อผู้เล่นของเขาว่า เดอะ คานารี่ส์ และเปลี่ยนสีชุดแข่งเป็นแถบสีเหลืองและเขียวแทน ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 ในช่วงที่การแข่งขันฟุตบอลถูกระงับ

และสโมสรต้องประสบกับภาวะหนี้สิน ทำให้สโมสรต้องเข้าสู่กระบวนการ ชำระหนี้โดยสมัครใจ (voluntary liquidation) เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1917 สโมสรได้ก่อตั้งอย่างเป็นทางการ อีกครั้งเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 1919 บุคคลผู้มีส่วนสำคัญคือ ชาร์ลส์ เฟรเดริก วัตลิ่ง

ผู้ซึ่งต่อมาจะได้เป็น นายกเทศมนตรีเมืองนอริช และเป็นบิดาของประธานสโมสร ในอนาคตอย่าง เจฟฟรี่ วัตลิ่ง ในปี 1920 สมาพันธ์ฟุตบอลลีก ได้จัดการแข่งขันฟุตบอลลีกดิวิชั่น 3 ขึ้นมา นอริช จึงได้เข้าร่วมการแข่งขันในฤดูกาลนั้น บาคาร่าขั้นต่ำ10บาท

สโมสรฟุตบอลนอริชซิตี

สนามแข่งของสโมสรฟุตบอลนอริชซิตี สนามนิวมาร์เก็ตโรด

สโมสรฟุตบอลนอริช ซิตี้ เคยใช้สนาม นิวมาร์เก็ตโรด ในช่วงปี 1902 – 1908 มีสถิติผู้เข้าชม 10,366 คน ในการแข่งขันเอฟเอ คัพ รอบสอง ปี 1908 กับทีมเชฟฟิลด์ เว้นส์เดย์ ภายหลังมีข้อพิพาทเกี่ยวกับ เงื่อนไขในการเช่าสนามนิวมาร์เก็ต โรด

สโมสรจึงได้ย้ายไปยัง รังเหย้าแห่งใหม่ในปี 1908 ที่บริเวณเหมืองหินชอล์กเก่า ที่โรซารี่ โรด ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักกันในชื่อ เดอะเนสท์ (รังนก) ในช่วงทศวรรษที่ 1930 สนามเริ่มมีความจุไม่เพียงพอ และในปี 1935 สโมสรจึงได้ย้ายมายัง แคร์โรว์โรด รังเหย้าปัจจุบัน

ในช่วงแรกสร้าง สนามถูกบรรยายว่าเป็น งานก่อสร้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของเมืองนับตั้งแต่สร้างปราสาทนอริช เลยทีเดียวเป็นสิ่งมหัศจรรย์ ที่สร้างเพียง 82 วัน และถูกเรียกโดยสโมสรว่า เป็น 8 สิ่งมหัศจรรย์ของโลก ภาพถ่ายทางอากาศเมื่อ เดือนสิงหาคม ปี 1935

เปิดเผยให้เห็นถึงอัฒจันทร์ 3 ด้านที่ไม่มีหลังคา และอีกด้านเป็นอัฒจันทร์มีหลังคา และมีโฆษณาของ โคลแมน มัสตาร์ด พ่นอยู่บนหลังคา ซึ่งมองเห็นได้ทางอากาศเท่านั้น สปอตไลท์ที่ถูกติดตั้งในสนาม เมื่อปี 1956 ซึ่งมีมูลค่าสูงถึง 9,000 ปอนด์

เกือบทำให้สโมสรต้องล้มละลาย แต่ความสำเร็จใน เอฟเอ คัพ เมื่อปี 1959 ช่วยให้สโมสรมีสถานะทางการเงิน ที่ดีขึ้นและยังสามารถนำไปสร้าง หลังคาบนสแตนด์ฝั่งใต้ได้อีกด้วย สแตนด์ฝั่งใต้นี้ได้สร้างใหม่ เมื่อปี 2003 มีขนาดความจุ 7,000 ที่นั่ง และตั้งชื่อใหม่ว่า จาร์โรลด์ สแตนด์

สนามแคร์โรว์โรด ในปี 1963

ในปี 1963 สถิติผู้ชมการแข่งขันใน แคร์โรว์โรด สูงถึง 43,984 คน เป็นการแข่งขันฟุตบอลเอฟเอคัพ รอบ 6 กับทีมเลสเตอร์ซิตี แต่เหตุหายนะที่ ไอบรอกซ์ สเตเดี้ยมIbrox stadium disaster เมื่อปี 1971, สโมสรเลยต้องคำนึงถึงความปลอดภัย

ทำให้จำนวนความจุของสนาม ลดลงเหลือประมาณ 20,000 ที่นั่ง อัฒจันทร์สองชั้นถูกสร้างขึ้น ที่ฝั่งริเวอร์เอนด์และในไม่ช้า ก็ได้ติดตั้งที่นั่งลงไป ในปี 1979 สนามมีความจุ 28,392 มีที่นั่ง 12,675 ที่ เหตุไฟไหม้ในปี 1984 ทำให้อัฒจันทร์ฝั่งหนึ่งถูกทำลาย

นำไปสู่​​การรื้อถอนอย่างสมบูรณ์ และถูกแทนที่โดยซิตีสแตนต์ในปี 1987 ซึ่งประธานสโมสร โรเบิร์ต เชส บรรยายว่า “มาชมการแข่งขันฟุตบอล ที่ฝั่งซิตีสแตนด์ให้ความรู้สึกเหมือน มาดูภาพยนตร์ แตกต่างเพียงแค่เวทีของเรา ปกคลุมไปด้วยหญ้าแค่นั้น”

หลังจากเกิดโศกนาฏกรรมที่ ฮิลส์โบโร่ ในปี 1989 และผลที่ตามมาในรายงานของ เทย์เลอร์ (Taylor Report) ในปี 1990 สนามถูกปรับปรุงให้เป็นแบบ ติดตั้งเก้าอี้หมดทุกพื้นที่ ปัจจุบัน สนามแคร์โรว์โรด เป็นที่นั่งทั้งหมด มีความจุ 27,000 ที่นั่ง สโมสรฟุตบอลนาโปลี

ตาราง-12-05-64-v